Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

14 juni 2005

Het siamese tweeling-fenomeen

Je wil een feestje doen, en daar vrienden op uitnodigen. Een aantal van die vrienden hebben een lief, dat je niet echt tot je vrienden rekent. (zie ook vorige post)
Wat doe je dan? De regels respecteren en beide halve trouwboeken uitnodigen en het risico lopen dat 1) ze de hele avond aan elkaar plakken en 2)de ene halve trouwboek niemand anders kent en 3)je je de hele avond ergert aan de vreemde trouwboek 4)je andere mensen niet meer kan uitnodigen omdat er dan simpelweg teveel genodigden zijn.
Of trek je je stoute schoenen aan en nodig je alleen je vriend(in) uit, zonder halve trouwboek, met het risico dat hij/ze 1) boos/slechtgezind is omdat je zijn/haar lief niet hebt uitgenodigd en eventueel ook het halve feestje zit te mokken 2)vraagt of't lief mag meekomen, en wat zeg je daar dan weer op?

Dilemma's, dilemma's...

Nu moet ik zeggen dat de keuze snel gemaakt is als het koppels zijn die ook in hun eentje functioneren. Die niet elke minuut van de dag bij elkaar willen zijn, dat ook luidkeels verkondigen op alle mogelijke manieren en als ze bij elkaar zijn nooit meer dan een meter uit elkaars buurt gaan. Die koppels, daarvan nodig ik effectief gewoon de helft uit.
Van de andere koppels... mja, zoals ik in mijn vorige post al zei, daarbij heb ik al snel de neiging om dan maar geen van beiden uit te nodigen.

Wat ik deze zomer ga doen op feestjes weet ik nog niet, 't zullen ingevingen van het moment worden, denk ik...