Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

23 mei 2006

*Bleep*

*Gevaar, gevaar, u betreedt de zone van eenzame opsluiting. Maak u zo snel mogelijk uit de voeten, voor u te maken krijgt met een psychotische, overstresste student die boeken naar uw hoofd gooit*
Ik wil echt zo'n ding op mijn kamer, dat indringers registreert met behulp van een infraroodstraal aan de deur. As if. 't Zou alleen nog meer afleiding betekenen in een periode waarin zelfs een dood vogeltje interessant is. 't Zou wel handig zijn om zo'n systeem te installeren om inbreuken op mijn zwaar te verdedigen privacy te registreren in periodes dat ik niet veel thuis ben... Hmmm, daar valt over na te denken!

Ennieweej. Eenzame opsluiting dus. Waarschijnlijk zal het nog wel meevallen, zoals gewoonlijk zal ik minstens eens per week toch wel de nood hebben om mijn kot uit te komen voor iets anders dan een examen of babysitten. Maar toch... Morgen begint het voor echt. Nog 8 vragen oplossen van psychiatrie, zodat ik me daar niet meer moet mee bezig houden als het examen voor de deur staat, en vervolgens dat boek van pediatrie eindelijk eens openslaan. En daarna dat van NKO, en daarna psychiatrie ook echt leren, en dan dat vreemde, ondefiniëerbare vak dat Integrale Patiëntenzorg heet onder de knie proberen te krijgen.
En dan, dan is het 29 juni en ben ik vrij!!! Om 's avonds te gaan kokerellen voor en vergaderen met onze lieve RVBertjes :)

Enfin, ik kan dan genieten van minstens 1 dag vakantie voor ik begin te werken, misschien zijn het er wel drie, als ik dat eerste weekend niet moet werken, stel je voor.

Eén troost heb ik alvast, mijn GSM heeft een nieuw aan/uitknopje gekregen (wel alle berichtjes kwijt en een deel van mijn telefoonnummers: grom! Gelukkig heb ik toch 1 keer een back up genomen!) dus dat verzacht de eenzaamheid toch een beetje!

Voor tv-series die ik nog absoluut moet zien hoef ik dit keer ook geen schrik te hebben, de TV-serieus die ik volg (al dan niet online) hebben allemaal deze week hun laatste aflevering, en SoN heb ik ook helemaal gezien.
Gelukkig heb ik in de kast nog 7 boeken staan, romans welteverstaan, die ook voor wat afleiding en als excuus kunnen dienen.

Arrividerci Hans en iedereen!

posted by Karolien @ 22:16

1 Comments:

At 17:05, Anonymous Anoniem said...

Blok als een flinke meid! Af en toe doorbijten, maar dat hoort bij het leven.

Veel succes!

X!

 

Een reactie posten

<< Home