Alles raakt op
Een burn out (bah, wat een vreselijk modewoord is me dat!) is het nog niet, maar ik geraak stilaan wel een beetje door mijn reserves heen vrees ik.
School, afwerken van het kamp, Stien, de RVB van EV, en nog een hoopje kleine dingetjes die allemaal samen wel wat gewicht in de schaal gooien.
Af en toe wordt het me wat teveel en wil ik alleen maar in bed kruipen met een boek of eens doorjanken. Meestal niet echt met een bepaalde reden, maar gewoon eens doorjanken.
Omdat ik met zoveel dingen bezig ben, letterlijk of gewoon in mijn hoofd wil ik meer dan ooit gewoon rustig thuis zijn 's avonds, waardoor ik mijn vrienden al weken niet meer gezien heb. Ook lichtjes irritant, maar'k heb er vaak gewoon de energie niet meer voor als ik 's avonds thuis kom.
't Zijn lange dagen op school, boeiend, dat wel, maar een dag van half 9 tot half 6 in de schoolbanken opletten gaat niet in je koude kleren zitten, en ik denk gewoon veel aan Stien.
En wanneer ik haar kan zien (in de praktijk enkel in het weekend) wil ik daar zoveel mogelijk quality time voor ons van maken, godzijdank heb ik schatten van ouders die dan discreet verdwijnen zodat we een paar uurtjes rustig onder ons tweetjes kunnen zijn.
Ik, sterk, rots in de branding, blijft wel overeind.
Maar het is gewoon zo vermoeiend...
posted by Karolien @ 21:54
4 Comments:
Ik ga je alleen maar een dikke virtuele knuffel geven... you know I care.
hmmm, je noemt je mamma een schat ... er is dus echt wel iets serieus mis :-)
*knuffel*
Not seeing your girl that much isn't easy, but that also has his positive sides... Try to see the good things in life... En als jij eens naar Stien zou gaan, passeer ook eens langs mij? ;-)
ik kan alleen maar zeggen dat ik van je hou...!
en je mag bij mij best wel uithuilen, ik wil er ook voor jou zijn!
wij zijn een team, een (h)echt team, en ik ben blij dat jij in mijn team zit! ;)
zwoen!
Een reactie posten
<< Home