Konijnen krijgen korting

Snif snotter hoest

Geweldig, na een maand werken tijdens een hittegolf en twee weken kamp ben ik ziek. Enfin, misschien is ziek een beetje overdreven, ik heb Joeri's virus overgekregen en heb een flinke verkoudheid. Op kamp had ik al wat last van een kriebelhoest, maar nu is het dus nogmaals bewezen, adrenaline is goed voor je immuunsysteem. 'k Was nog niet eens bijgeslapen en't was al virusparty in mijn sinussen en bronchiën. Genoeg zieligdoenerij, tijd om nog eens iets min of meer interessant neer te pennen!

De maand vakantiejob viel achteraf gezien nog wel mee, al was ik het na een maand toch echt wel weer kotsbeu. Vooral dat vroeg opstaan is toch echt niet aan mij besteed, zeker niet als't ook nog eens zo warm is dat je niet op een deftige manier kan slapen voor 23u. Achja, het resultaat van die maand hard labeur mag er wezen, 'k heb mij een laptopje gekocht en een wireless router, waardoor ik dit dingetje nu kan updaten terwijl ik op mijn bed lig, hoera! Wel redelijk belastend voor mijn polsen, maar daar denken we eventjes niet aan :P

De laatste twee weken van juli waren mama en papa naar Italië, en aangezien de mama en papa van liefje ook weg waren, en ik moest werken en helemaal alleen thuis was met Oscar, is liefje hier komen logeren. Op 2 weken maar een keer of 5 ruzie gemaakt ofzo, dus dat viel nogal mee, we hadden het erger gevreesd :) Over een dikke week zijn we gewoon al 9 maanden samen, het blijft me verbazen! Stiekem zijn we ook al plannen aan't maken om ons eerste jaar samen te vieren, en zijn we ervan overtuigd dat er nog vele jaren zullen volgen. Schoon hè!? ;)

Kamp dan... 't Gaat wel in je kleren zitten, zo twee weken op kamp. 't Was weer een zwaar kampjaar, maar'k heb mij toch echt wel heel goed geamuseerd, en er toch wel weer wat uit geleerd. Waar blijft die zelfkennis toch vandaan komen zeg??? Het heeft mij ook ferm verbaasd hoe goed het met Joeri ging, gezien we elkaar tot vorig jaar eigenlijk niet eens konden uitstaan. 'k Heb echt heel veel aan hem gehad, maar aan heel veel andere mensen ook, die ik hier nu niet ga vermelden om jullie niet te vervelen en om ervoor te zorgen dat ik niemand kan overslaan :)
Er zijn toch weer wat mensen die ik beter heb leren kennen en met wie ik op z'n minst wil proberen contact te houden.

Iets dat in elk geval niet voor herhaling vatbaar is, is op kamp gaan als medewerker terwijl je lief mee is al deelnemer. Miljaar, dat heeft heel wat traantjes van onmacht gekost. Begrenzing moet zowat het woord van die week geweest zijn, toch zeker in mijn hoofd. Nooit meer!
't Was ook gewoon veel moeilijker om haar te missen terwijl ze daar rond liep. Tijdens XL miste ik haar ook, uiteraard, maar dat was vatbaarder. Ik zat daar, zij hier, en daar moesten we het maar mee doen. 'k Vond het echt veel lastiger om haar te zien rondlopen, te zien hoe moeilijk ze het soms had en hoewel ik er was, toch niet echt iets te kunnen doen. Begrenzing, uhu. 'k Had mezelf zowat aan de leiband gelegd wat dat betreft, en hoe moeilijk het ook was, daar ben ik eigenlijk wel blij om.
Achja, we hebben het overleefd, en we hebben na het kamp allebei nog eens tegoei beseft hoe graag we elkaar zien en hoe zalig het is om gewoon in elkaars armen te kunnen liggen, dus we zullen maar zeggen dat we er sterker zijn uitgekomen!

En nu... ik begin stilaan te denken aan volgend werkjaar, wil ik nog iets doen qua engagement
en wat dan, en hoeveel tijd zou daar dan inkruipen en ... Er spelen een paar dingen in mijn hoofd, maar nog niet echt iets definitiefs, af en toe denk ik zelfs eerder dat ik misschien maar eens een jaartje niks extra moet doen, maar dan hoor ik een stemmetje roepen dat ik niet zonder die uitdagingen kan... We zien wel!!!

posted by Karolien @ 16:27