Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

24 september 2005

Brigitte Kaandorp: Februari - Kom dan bij mij

Overlaatst heb ik een show van Brigitte Kaandorp op tv gezien. "...en vliegwerk". Ik had al wel een paar keer van haar gehoord, maar zelf nog nooit een show gezien of stukjes gezien. Nu dus wel. Indrukwekkend. Grappig, ontroerend, herkenbaar. Een beetje Kommil Foo, maar dan door een vrouw alleen, en meer sitcom dan grapjes voor de grapjes, zo leek het toch.
Het laatste nummer uit de show vond ik prachtig, super, geweldig. Februari heet het.

We reden op een regenmiddag naar 't noorden
We moesten spelen in Delfzijl of Sappermeer
We zaten warm, droog en veilig in de auto
De ruitenwissers zwiepten dapper heen en weer

Zomaar een grijze dag in februari
De zon heeft zich in geen weken laten zien
Ik weet ook niet of 't ooit nog zomer wordt

En even later: Blauwe zwaailichten in de verte
We reden stapvoets, in de file, dichterbij
D'r was een ongeluk gebeurt, je zag ze liggen
En in de regen stond er een ziekenwagen bij

Zomaar een grijze dag in februari
De zon heeft zich in geen weken laten zien
Ik denk ook niet dat 't ooit nog zomer wordt

Zomaar een grijze dag in februari
De zon heeft zich in geen weken laten zien
Ik denk ook niet dat 't ooit nog zomer wordt

We reden op die wintermiddag zwijgend verder
We moesten spelen in Delfzijl of Hoogeveen
't Was buiten regenachtig, koud en bijna donker
En ieder staarde in de auto voor zich heen

Zomaar een grijze dag in februari
God heeft zich in geen weken laten zien
Ik denk ook niet dat 'ie nog iets om ons geeft

En deze heet Kom dan bij mij. Hiermee heb ik echt zitten snikken in de zetel, ni normaal.

Als het zwaar wordt om je hart
Als de tranen bijna stromen
Als de wanhoop aan je trekt
Met een brok in je keel
En een knoop in je maag
Als het zwaar wordt om je hart
En je weet niet wat het is
Dan moet je komen

Als de herfst je overvalt
Als de zomer is verdwenen
Als de angst je overmant
Met een brok in je keel
En een knoop in je maag
Als de herfst je overvalt
En je weet niet wat je moet
Dan moet je komen

Ik geef je een glas wijn
En een zakdoek om te snuiten
Ik draai een mooie plaat
En de kachel gaat op tien
Ik leg je op de bank
Onder een warme deken
De gordijnen zal ik sluiten
En binnen maak ik licht
En we gaan nog niet naar buiten
En we drinken en we wachten
En we wachten en we drinken
En we drinken en we wachten
Tot het voorbij is

Als het koud is in je ziel
Als je moeder is begraven
Als je bang bent voor de nacht
Met een brok in je keel
En een knoop in je maag
Als het koud is in je ziel
En je weet niet wat te doen
Kom dan bij mij

posted by Karolien @ 14:51