Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

19 oktober 2005

Vanalles en nog een beetje

Wat was vandaag al boeiend tot nu toe! *Kuch* Niet echt dus. Vanmorgen moesten we naar het brandwondencentrum in Stuivenberg. Hoera op voorhand, want dat betekende dat ik pas om half 8 moest opstaan, ipv om half 7. Achteraf iets minder hoera.
Op zich viel het nog wel mee, een aantal thorax-foto's bekeken, met een kindje van 2,5 gespeeld dat z'n twee handjes verbrand had na 'een val' op een bakplaat, en uitleg gekregen van een paar mensen over verzorging van brandwonden. Maar het hele gezeur over geld en infrastructuur waar mensen ons telkens opnieuw mee overladen komt er nu wel een beetje langs m'n oren uit. Is het dan onze schuld dat er geen geld is om meteen 7 automatische bedden te kopen die elk 25 000 euro kosten? Of dat uw bureau gebruikt wordt als stapelruimte? Of dat de boxen te klein zijn naar uw zin? Nee! Kunnen wij er iets aan doen? Nee! Hou dan alsjeblief uw gezaag voor de mensen die er wel iets mee te maken hebben!

Vanavond komt er nog een erg leuk vervolg aan deze dag, in plaats van naar EV te gaan mag ik immers nog drie uur les gaan volgen over ECG in het UZA. Hiep hiep hoera! De vorige les viel eigenlijk best wel mee, en ik heb zelfs van dat anderhalf uurtje al best wat opgestoken, maar het steekt gewoon tegen dat het van zeven tot tien is, en dan nog op woensdag.
Ter compensatie heb ik mezelf dan maar ontslagen van het studeren van oncologie vanmiddag. Ben gisteren iets minder dan twee uur bezig geweest met het lezen van hoofdstuk één, en wilde vanmiddag eigenlijk hoofdstuk twee doen, maar geen zin!

Vind je dit al puur zelfbeklag? Wacht maar, het wordt nog erger :P

Ach nee, af en toe vraag ik me gewoon eens af wat ik nu al bereikt heb. Ik word over anderhalve maand eenentwintig, en eigenlijk sta ik nog nergens. Ik woon thuis bij mama en papa, heb geen job, geen geld, en het zal nog wel even duren voor dat verandert. Dat integenstelling tot een (groot) deel van mijn leeftijdsgenoten, die toch al wat dichter bij hun afstuderen staan, en na afstuderen komt (normaal gezien) werk, werk zorgt voor geld, en geld voor zelfstandigheid. Bij mij zal het nog minstens 4 jaar duren voor ik daar misschien kan aan beginnen. En soms... soms gaat het gewoon niet zo goed samen, ouders en dochters van 21 :)

Tot slot nog een :P aan de rest van de zielige exen-club, want raad eens wie er als enige nog volwaardig lid is? Yep, moi! Lekker puh! (Maar het is jullie gegund enzo hoor :))

2 Comments:

At 19:36, Anonymous Anoniem said...

Maar ik heb er geen enkel bezwaar tegen om me met u te gaan bezatten en naar u te luisteren hoor ;)

 
At 15:48, Blogger Spruit said...

Vanavons is daar al een goeie gelegenheid voor. Volgens mij is er op het RvB-budget nog wel plaats voor 'Ontspanning van RvB en Coördinatie'. Lees: free booze! ;-D

 

Een reactie posten

<< Home