Shout, shout, let it all out
That's basically what happened yesterday. Of beter gezegd deze ochtend. Ik was moe, had teveel gedronken (na 4 jaar nog eens een kater gehad, zegt genoeg) en had (mede daardoor) ontzettende nood aan affectie. Er waren een aantal dingen misgelopen op de fuif, en ergens zal't ook wel het besef geweest zijn dat het mijn laatste jacob-fuif als co was.
In elk geval was het 6u, en begon het laatste nummer "afscheid nemen bestaat niet." Bert zei iets, 'k had het idee dat zijn ogen vochtig werden, en'k heb'm vastgepakt om te slowen, en toen ben ik zowat in snikken uitgebarsten. Daarna naar de keuken gegaan, ff staan uitsnikken bij Cats, en dan heeft Bert me naar huis gebracht.
What the fuck is going on with me? I'm a wimp.
1 Comments:
Wimps zijn megaschattig.
Blijkbaar was de fuif van zaterdag voor meerdere mensen nogal emo...
Een reactie posten
<< Home