Naaiproject 1: pennenzakrol
Nadat ik vorig weekend tijdens ons weekendje weg het stoffenparadijs ontdekte dat Rok&Rol in Middelburg is, maar me flink heb ingehouden door enkel wat coupons te kopen (*aai, aai*, flink zo K'nijn!) en een hele hoop inspiratieparadijsjes ontdekte in de blogosfeer (zo heet dat dan met een sjiek maar toch wat belachelijk woord) werd het tijd voor mijn eerste los-van-de-naailes-projectje. (En voor het einde van die ellenlange zin werd het ook tijd, aiaiai!)
Ik spotte op de blog van madame ZsaZsa een leuke cover voor een agenda of een adresboekje en vroeg aan mijn Madam of ze dat geen leuk extra kerstcadeautje zou vinden... De reactie was nogal lauw, maar ze vond het wel een leuke blog en keek mee over mijn schouder. Die potlodenrol, dat vond ze wel tof!
Gisteren was ze na 3 weken vakantie nog eens een nacht gaan werken (allebei dikke tegenzin toen ze moest vertrekken, het went, Madam altijd in de buurt 's avonds en 's nachts), dus het perfecte moment om het naaimachien nog eens boven te halen en te probeerselen.
Knipperdeknipperdeknip, veel kleine stukjes stof, waarbij ik er natuurlijk pas bij de laatste achter kwam dat ik ze mss allemaal op elkaar kon spelden en zo dus minder moest aftekenen (ik HAAT aftekenen op stof, en knippen vind ik eigenlijk ook niet leuk, maar goed, anders kan je natuurlijk ook niet echt stikken...). Twaalf lapjes, een stukje voor het lint en een grotere lap later kon ik dan eindelijk beginnen aan het echte werk.
Stikkerdestikkerdestik, twaalf lapjes mooi aan elkaar gestikt (of toch een beetje scheef aan één stukje, heb ik op't einde dan toch maar opnieuw gedaan...) En toen bleek dat mijn aan elkaar gestikte lap te groot was voor de grote lap... Veel te groot, twee lapjes te groot... Nog eens goed gecheckt en de markering op de naaimachine waarvan ik dacht dat het 1cm was bleek slechts een dikke halve cm te zijn (hoezo, ik had dat ook eventjes kunnen nameten?) Twee opties:
a) alles losprutsen en opnieuw stikken
b) twee lapjes eraf prutsen en toch ook dat scheef stuk maar recht stikken
Aangezien sommige stofjes toch behoorlijk dun waren toch maar geopteerd voor b. De lapjeslap was dan ietsiepietsie te klein voor de grote, maar dat viel nog goed te overbruggen.
Verder stikkerdestik, en met een beetje foefelwerk hier en daar (de grote lap was dan toch iets te groot waardoor hij aan de naad uiteindelijk wat scheef zit) was ie klaar! Ik wilde eigenlijk nog extra fancy doen en een knoopsgat maken in mijn lint dat ik dan toch zelf had moeten stikken wegens geen tijd om langs de winkel te gaan maar ik snap het automatische knoopsgatprogramma van de schoonmama haar naaimachien niet zo goed, dus voorlopig moet Madam haar lintje er maar onder foefelen om het vast te steken!
Tadaaaaa: 
posted by Karolien @ 10:22
1 Comments:
Beste K'nijn, heel toevallig ben ik op je blog terecht gekomen toen ik informatie zocht over kinder en jeugdpsychiatrie. Ik ben ook studente geneeskunde en zit momenteel in mijn stagejaar ook ik twijfel over kinder en jeugdpsychiatrie en psychiatrie? Wat is voor jou doorslaggevend geweest en valt het assistenschap wat mee? Alvast bedankt! katrijnvandijck@hotmail.com
Een reactie posten
<< Home