Konijnen krijgen korting

K'nijn in Stuivenberg

Hehe, eindelijk eens de tijd genomen om nog eens voor mijn peeceetje te kruipen ('t is de zeggen, de laptop, want de peecee heeft de geest gegeven, één minuut stilte graag) en jullie het langverwachte verslag van mijn eerste belevenissen op stage te doen.

Maandag 1 oktober werden we zeer vriendelijk onthaald door de prof en een hoop onbekende gezichten die ons snel werden voorgesteld maar waarvan niemand kon onthouden wie nu eigenlijk wie was. Nog heel erg slaperig door het vroege uur (half 8 beginnen is écht vroeg!) waren we getuige van onze eerste stafvergadering, er zullen er ongetwijfeld nog zeer veel volgen dit jaar! Daarna was het tijd voor de verdeling van het wachtrooster en nam één van de assistenten ons mee naar de telefooncentrale om de bieper van de stagiair heelkunde van wacht op te halen. Van daaruit ging het naar het OK, onze heimat voor de komende maand.

De drukte varieert nogal, soms staat de hele dag vol gepland van 8 tot 17u, deze week was het een pak rustiger, waardoor weinig kranten in de keuken ongelezen bleven. Stuivenberg heeft in elk geval vaak een apart publiek, dat merk je zowel op de wachten als in het OK zelf, aan allerlei dingen. Soms aan de manier van doen van patiënten, soms aan de ziektebeelden.

Als je wil weten hoe een gastric bypass in z'n werk gaat is dit je gedroomde stageplaats, in twee weken zijn er denk ik zo'n 15tal doorgegaan, als het niet meer is. Het assisteren daarbij is niet altijd een even aangename ervaring, de chirurgen in kwestie zijn soms kort en bot, omdat het vooruit moet gaan, maar eenmaal in de keuken zijn ze weer de vriendelijkheid zelve. Doel voor volgende week: er nog een paar volgen zodat ik in januari bijna feilloos kan instrumenteren.
De assistenten zijn supervriendelijk, geven veel uitleg en proberen je zoveel mogelijk te laten leren. Ze hebben het zelf vaak heel druk, omdat ze maar met 4 zijn, maar proberen altijd wel een minuutje tijd te maken als je een vraag of een probleem hebt.

Mijn eerste wacht was op 2 oktober, het is dan de bedoeling dat je alle patiënten die binnenkomen voor heelkunde als eerste ziet, de anamnese afneemt en klinisch onderzoek doet, en eventuele onderzoeken aanvraagt en al belt voor een Rx. Dan bel je de assistent van wacht (als die er is, anders zoek je de spoedarts van wacht) die alles nog eens nakijkt, de patiënt nog een keer ziet en de nodige stempels en handtekeningen zet. Op mijn eerste wacht heb ik ongeveer 2u in bed gelegen waarvan de helft geslapen, en niet het opblijven maar vooral het weer uit je bed moeten bleek erg vermoeiend. Sowieso is een drainage van een absces niet het smakelijkste beeld als je om 4u 's nachts net uit je bed gebeld bent, bah!
Veel spectaculairs heb ik nog niet gezien, een ex-gebroken voet, een polytrauma dat wel bleek mee te vallen, en op een avond dat ik niet van wacht was een niet al te fraai beeld van een fietser na een dode hoek ongeval.

Ik moet nog veel oefenen op mijn hechten, technisch lukt het wel, maar de handigheid en snelheid ontbreekt nog, maar daar is dit echt de ideale stage voor.
Al bij al, een leuke maar vermoeiende stage! Meer nieuws volgt later wel :)

posted by Karolien @ 16:38