Wat kan een vanvoor-in-de-dertiger, braafjes getrouwd met twee kinders, nu voor belangrijks te melden hebben, vraag je je misschien af.
Terecht, de kans is klein dat deze weblog het wereldnieuws zal halen. Als je op zoek bent naar scoops en nieuwtjes, moet ik je dan ook teleurstellen. Het enige dat ik hier te bieden heb is een venstertje, op mijn leven, gedachten enzovoort.

18 september 2018

Tijd voor een coming out.

De tweede. Of ja, de honderdste, misschien wel duizendste, want vertellen dat je lesbisch bent doe je nogal vaak. In elke context waar een partner ter sprake komt, en ik kan u garanderen, dat zijn er veel.

Maar daarover wilde ik het niet hebben, ik heb nog een coming out te doen.
Ik ben een uitsteller. Bam. Het staat er, ik heb het gezegd en iedereen mag het weten. Een uitsteller, een procrastinator (mooi woord hè?), iemand die zich maar al te graag laat afleiden door dingen die eigenlijk niet prioritair zijn en zo talloze omzwervingen en omwegen maakt vooraleer ik mijn doel bereik.

Altijd al geweest, al van in het middelbaar kon ik pas echt goed studeren als de deadline dichter kwam (examens weken op voorhand voorbereiden lukte mij nooit) en ook aan de universiteit was ik een last minute blokker. Gelukkig met een goede geheugencapaciteit en degelijke verwerkingsmogelijkheden of ik zat wellicht niet op de stoel waarop ik nu zit.
Ook nu ben ik geen held in administratie en blijven die rotvervelende MPG's en de ingewikkelde ontslagbrieven al wel eens (veel) te lang in mijn al dan niet virtueel "to do" postvak liggen.

Zolang dat uitstellen en procrastineren werkt, is er eigenlijk geen probleem, maar ik merkte dat ik er eigenlijk al een hele tijd niet echt gelukkig van werd, die stapel gele en groene papieren in mijn postvak, mijn creativiteit en betrokkenheid die soms ver te zoeken was,...
Op dat moment had ik het eigenlijk zelfs niet helemaal in de gaten.

Een paar maanden geleden botste ik op kickstarter (als je spaarzaam wil zijn, niet openen, kan gevaarlijk zijn) op project EVO. Ze boden een brain type assessment aan en je kon dan een bijdrage leveren om je eigen aan je hersentype aangepaste planner te krijgen/kopen. De psychiater in mij vond dat wel een interessant concept, maar was toch ook wat sceptisch over het zoveelste internet testje met 10 à 15 vragen dat levensgrote veranderingen beloofde.
Tot het resultaat in mijn mailbox viel. Met open mond las ik het rapport van een tiental pagina's over mijn brain type, zijnde de alchemist, waarin ik mezelf absoluut herkende en ik eigenlijk niks terugvond dat niét herkenbaar was.
Enkele maanden en een peperdure douanerekening later viel de EVOplanner in de bus, en eens ik hem begin september (mijn ASS-kantje kreeg het Spaans benauwd bij het idee te starten halverwege augustus dus stelde ik het maar even uit) begon te gebruiken, was ik weer met stomheid geslagen.

Ik ben veel productiever, krijg meer taken sneller gedaan, mijn to do postvak is meer dan gehalveerd dus ook de saaie dingen komen op mijn effectieve planning, ik verplicht mezelf om nieuwe dingen te ontdekken en zo mijn brein positief te prikkelen,... Ik kan bezig blijven. Helaas hebben ze bij EVO intussen beslist dat ze niet meer buiten de VS versturen en ben ik toch wel fan van ingebonden planners ipv diy printpagina's, maar hopelijk komt daar wel een oplossing voor uit de bus via sympathieke tussenpersonen.

Ik wilde eigenlijk nog veel meer vertellen, maar aangezien ik dit typ in bed naast een onrustig slapende zoon, houd ik het hier maar bij. Wie weet kom ik snel nog eens terug op die manier.

Oh ja, en voor wie nieuwsgierig is, doe zelf ook eens het braintype assessment op projectevo.org en laat je verbazen 😉